Waardering

Gisteravond doken we vermoeid in onze slaapzak. We waren voldaan en ook best blij dat alles op zijn pootjes terecht was gekomen. Wat we er erg aan vonden was dat we ons vies en plakkerig vonden en met enige schroom in onze , eigenlijk best schone slaapzak moesten. Je voelt je vies en niet zo fris ruiken. Tja, maar we hebben wel heerlijk geslapen en om ruim acht uur liepen we al weer in de richting van Limoges met zijn gigantische kathedraal op de heuvel, ja want het centrum is voorzien van heel wat trappen naar de oude stad. Een heel geklim en terwijl we op weg gingen naar onze eindbestemming kwam ook afgelopen nacht weer langs. Wij gingen nu naar een camping waar ongetwijfeld een schone douche op ons wacht en vergeten is het weer en komt in de annalen als een leuk borrelverhaal.  En onze medewereldburgers dan, die op de vlucht voor de ellende of oorlog in hun land, vaak zonder dat ze er iets aan kunnen doen. Hoe zouden die mannen en vrouwen zich voelen als ze zich dagen ja weken niet kunnen wassen, kapotte schoenen en kleren dragen? Ik ga als mijn hak van mijn bergschoen behoorlijk versleten is gewoon even een nieuw stel kopen! Mensen dat houd me wel bezig.  En wij lopen zo weet 26,1 km(nieuw record) en zitten nu een lekker biertje te drinken. En Irma? Nou die loopt zo naar de Franse overburen om te vragen naar hoe ze dat lekkere toetje gemaakt hebben, wat ze ons brachten. Bijzonder vind ik dat van haar . 

Morgen nemen we met jullie goedvinden een vrije dag. En anders ook.

Liefs van ons uit het warme Frankrijk, 27 was het vandaag. Je zou er bijna een kleur van krijgen.