Geen jeuk
22 mei 2023 - Gargilesse-Dampierre, Frankrijk
Onderweg zie je altijd mensen, situaties enzz. die de gedachte opwekken daar iets over te zeggen. Zo ook vandaag in onze startplaats La Chatre, wat een prachtige authentieke uitstraling heeft maar wat zeg je daar dan over? Dus maar een foto van Irma voor het gemeentehuis want daar
kan ik tenminste mee voor de kramen langs. Of de veelzeggende foto van het riviertje dat door de stad stroomt en waar ik toevallig belandde omdat ik niet op de weg lette. De mooiste plekjes zie je dan
Of dat dorpje Sarzay waar we vandaag doorheen liepen. In Zuid Limburg hebben we de hoeves die in een vierkant gebouwd zijn om zich te beschermen tegen de Bokkenrijders. Hier zagen we een
groot kasteel met aangebouwde stallen, woningen die samen een ommuurd geheel vormden om zich en de hovelingen tegen rondzwervende bendes te beschermen. Hey boeit me heel erg te weten hoe mensen vroeger leefden
Maar terug naar de camping in Cargilesse waar we gisteren aan kwamen. Nou camping? Het is eerder een verzameling campings, chalets, woningen en eethuis van `een eigenaar. De camping waar we wilden staan daar waren alle toiletten en het water afgesloten. Gaat hem niet worden zei Irma. Het buro waar we ons moesten melden stond op de eerste camping met een aantal chalets en kampeergelegenheid. Het buro stond open, maar niemand te zien. Dus nog maar eens rondkijken. Tja en hier waren wel werkende kranen, zelfs douches. Schoon maar hun beste tijd was echt voorbij. Misschien nieuw toen wij nog 15 waren. Van Irma zou het wel kunnen. Toen maar het nummer bellen dat op de deur stond en jawel binnen 10 min. scheerde een Renault bestel om de bocht en deze kwam in een flinke stofwolk voor onze neus tot stilstand. Wij ons verhaal doe van pelgrims en zo en prima we mochten overal staan. Irma knikt en ik die alles best vind gaat met Irma en het stevige kleine mannetje mee het buro in. Binnen kortste keren was alles rond. We kregen elk een stempel in onze pelgrimspas en toen waar willen jullie staan? Hij met ons naar buiten en wees naar een in het oerwoud verscholen caravan . Willen jullie die niet gebruiken? Ik zio van dat meen je niet. En denk dat bouwvallige gore ding wil ik nog niet eens dood in gevonden worden. Hij de deur open en ik ga bijna van mijn stokje van de geur. Hij met de beste bedoelingen kom maar eens binnen kijken? Ik van , met de vingers op mijn neus, hij ruikt een beetje. Irma gelijk met een vuurrode kop, prima meneer we doen het.
Later legt ze me uit, dat als iemand je het beste wat ie heeft aanbiedt dan zeg je geen nee. Ohhhhhhh. Dus alle ramen open, dakluik open en alle ongewenste
gasten weg en dan trekt de geur weg, en Irma maakt er iets moois van. En dat bed mensen gewoon een Pulmann matras zo lekker. Tegen de baas zei ik later , wat een prima caravan meneer. Prachtig. En eerlijk is eerlijk we hebben prima geslapen zonder rare bijverschijnselen.
Gelukkig heerlijk geslapen en weer een prachtig verhaal!
Geniet van jullie verhalen❤️